Welkom in..... Siberië?

Ingesneeuwde auto's, stijgende lagen sneeuw, met sneeuwschuiver bewapende bataljons middelbare mannen, temperatuurschommelingen tot ver onder het nulpunt, constant bevroren aarde, Siberië? Nee, gewoon, winter in Belgrado. Brrrrrrrrrrrr, wat is het hier ontzettend koud. 

Sneeeeeeuw.

Was -10 vorige week de gemiddelde temperatuur. Deze week gaan we richting een gemiddelde van -20, als ik de Servische Piet Paulusma mag geloven. Mijn Italiaanse huisgenoot komt zijn bed met veel moeite uit, in Napels heeft hij dit nog nooit meegemaakt. En als ik de Serviërs mag geloven is dit nu al één van de koudste winters van de afgelopen jaren! Dat belooft veel goeds voor de maand februari. Ik ben erg blij met de Russische legermuts die ik ooit bij Sip's legerdump in Groningen heb gekocht. Had niet gedacht dat ik zo gehecht zou kunnen raken aan zoiets lelijks!

Mijn winterse outfit, incl. Russische bontmuts

Afgelopen vrijdag was een grote dag voor de Balkanoloog in mij. EINDELIJK ben ik naar het graf/mausoleum van Joseph 'Broz' Tito geweest, de grote partizanenleider die de belangrijkste man binnen Joegoslavië in de periode 1945-1980 was. Na 2,5 uur gelopen te hebben door de vrieskou en een enorme laag sneeuw, kwamen we tegen half 3 bij het park, waarin ook het Joegoslavische museum gevestigd is. Voor 250 Joegoslavische pietermannen (zo'n 2,25euro) mochten we deze befaamde plek, waar Tito's slogan 'Broederschap en Eenheid' nog altijd boven de poorten prijkt, betreden. Eenmaal binnen had ik geen oog meer voor de sneeuw en voelde ik de kou niet meer. Een ware historische sensatie! Het mausoleum, een koude marmeren hal met subtropisch planten en witte kiezels, waar tientallen Olympische fakkels de muren bestreken, leek zo uit het Joegoslavische Communistische tijdperk te zijn overgeheveld naar moderne tijden. Erg indrukwekkend! Na een klein bezoekje aan de Tito-boutique ben ik ook eigenaar geworden van een tweede originele Tito-mok, foto's volgen later. Later op de dag trokken ik en mijn kleine metgezel Nienke, die speciaal was overgekomen uit het iets minder koude Nederland, naar een leuke Kafana (jeweetwel, zo'n traditioneel Servisch restaurantje), waar we onder het genot van een glaasje Slivovitsa, versgebakken brood en lekker Servisch eten (VLEESCH) de dag nog eens goed doornamen.

Trg Slavija

Vandaag ben ik alweer lekker aan het werk geweest, na een welkome afwisseling van wat vrije dagen. Morgen heb ik alweer Servische taalles. Heb er zin in, al ben ik bang voor de overhoring die me te wachten staat. De woordjes van de eerste lessen dienen uit het hoofd geleerd te zijn. Dat wordt vanavond nog even flink blokken onder drie lagen dekens! Vorige week ben ik ook nog naar de afdeling Nederlandse Taal en Cultuur geweest op de universiteit van Belgrado (waarom er mensen zijn die daadwerkelijk de wereldcultuur van Nederland en zijn belangrijke internationale taal (KUCHKUCH)willen leren, is voor mij altijd nog een raadsel. Na een lange wandeling door het 5 verdiepingen tellende gigantische Communistische gebouw had ik eindelijk de goede deur gevonden, bleek hij op slot te zitten en was er niemand aanwezig. Gelukkig liepen er wat meiden rond van de Duitse Taal en Cultuur afdeling, welke heeeeeeeeeeeeel toevallig nog iemand wisten die ook een Nederlands-Servische taaluitwisseling zocht, omdat ze vaak naar Nederland gaat. JACKPOT. Nu heb ik dus 2 meiden van wie ik de Servische taal leer. Dit scheelt natuurlijk wel. Drie keer in de week Servisch, dan leer ik taal vast en zeker sneller!

Volgend weekend denken mijn Italiaanse huisgenoot en ik erover om naar Novi Sad af te reizen voor een cultureel weekend. Deze stad in de Vojvoldina (Noord-Servië) zou een van de mooiere steden van Servië moeten zijn. Ben benieuwd! Voor nu is dat wel weer genoeg! 

Veel leesplezier en vidime se! (tot snel!)

Wout (of Volt, zoals de huisbaas me noemt)