Winterrrrrrr, brrr!

Het is weer lekker weekend in Belgrado. Tijd om er op uit te trekken en Yuri, mijn Italiaanse huisgenoot, de stad te laten zien! Het is zaterdagmorgen, half 10 en -4 graden, als we richting Kalemegdan vertrekken. Na een bezoek aan het met sneeuw bekleedde fort en zijn mooie bijbehorende park zijn we na 2 uur wandelen de warmte gaan opzoeken in een leuk barretje aan de Knez Mihailova. Onder het genot van lekkere chocolademelk-karamel-mokka-koffie konden we weer een beetje warm worden.

Het centrum van Belgrado

'S middags zouden we eigenlijk het hele huis schoonmaken, helaas zijn we hier niet aan toegekomen. Na een middag met weinig actie heeft Yuri 's avonds lekkere pasta gemaakt, waarna we richting de stad gingen voor ons avondje op stap.

Uitzicht vanaf fort Kalemegdan 

Allereerst zijn we naar Hotel Royal geweest, waar we met een groep Servische vrienden de lobby onveilig hebben gemaakt. Ben er achter gekomen dat whiskey-pils best wel goed te drinken is, helemaal na de nodige glaasjes zelfgestookte rakija. Na een paar uur gezellig gekletst te hebben werd het tijd om naar een van de vele clubs in Belgrado te gaan. Er werd gekozen voor de 'Underworld'. Een club die qua inrichting deed denken aan de jaren '80. Ook de muziek bestond voornamelijk uit jaren '70/'80/'90 rock 'n roll uit het westen, maar ook de nodige Balkan rock 'n roll werd gedraaid. De sfeer was erg goed en al snel was het 7uur. Tijd om naar huis te gaan. Yuri was een half uurtje eerder weggegaan uit de club. Toen ik thuiskwam bleek onze huis-Italiaan zijn afkomst waar te maken. Pasta koken met een aangeschoten hoofd, erg grappig om te zien. Ondanks zijn aangeschoten hoofd konden we nog wel even een lekker bordje pasta napolitana naar binnen schuiven voordat we gingen slapen.

Fort Kalemegdan

Natuurlijk hadden we vandaag ingecalculeerd als schoonmaakdag. Helaas kon ik mijn bed niet voor 4uur uitkomen. Was te brak/moe. Ook Yuri had er vandaag wat moeite mee. Uiteindelijk zijn we maar weer gewoon gaan koken. Een lekker zelfbedacht Servisch stoofpotje met Cevapcici, kool, en nog wat groenten. Mjommjommjom, lekker doch gezond! Jullie kunnen trots op me zijn! Nu weer lekker in Cafe Stih (wat ondertussen mijn stam-internet-kroeg is geworden). Morgen begint het normale leven weer. Pff. 40 uur per week werken is niet niks voor een student! Ik heb ook eindelijk kennis mogen maken met de beruchte Kosjava, oftewel, de wind van Belgrado. JEZUS, wat is die koud zeg. -2 wordt gemakkelijk -10. De komende dagen zal het hier nog veel kouder worden, tot -15 's nachts!!! 

Nou, dat was het wel weer voor vandaag! 

Tot snel,

Wout

Tijd voor wat meer foto's!

Uitzicht vanuit de badkamer (en ja, het is echt zo licht buiten, de kassen in Erica zijn er niks bij!;))

Wauw!

Bam, alweer een week voorbij!

De eerste week in Belgrado is alweer voorbij en nog altijd is alles hier super! De mensen, de cultuur, het eten, het uitgaan, het werk, ik ben helemaal op mijn plek:) Ben de laatste dagen veel opgetrokken met nieuwe mensen die ik hier heb ontmoet. Tamara en Tijana van mijn werk hebben me meegenomen naar een drijvend café op de Sava-rivier (zie foto zonsondergang), Senka heeft me student-city (Novi Beograd) laten zien, en met de Duitse Daniel ben ik naar een echte traditionele Servische Kafana geweest om Servisch te eten (erg lekker!) , om vervolgens op zijn Duits in het Skadarlija te eindigen (Boheemse straat in Belgrado). Verder beleef ik hier de nodige dingen. Zo vroeg ik gisteren aan een agent waar het dichtstbijzijnde café was, om wat te eten en te drinken. Hij wees me op een café aan de andere kant van een driebaansweg. Toen ik vervolgens terug wou lopen om een zebrapad te zoeken riep hij me bij zich en stak gewoon op een random plek de weg over terwijl hij de auto's liet stoppen met zijn mooie stopbordje. Episch, al zeg ik het zelf.

Mijn lunch: een caramel-cappucino met een (jawel!) Hollandski Sendvich!

Gisteren had ik voor mezelf het toppunt van integratie. Een Servische vrouw sprak me op straat aan om de weg te vragen. Met een beetje basis Servisch en wat handen en voeten werk kon ik haar uitleggen dat ik niet Servisch was, maar wel wist waar ze moest zijn. Erg leuk om mee te maken:) Voelde goed! Vandaag ben ik erg druk geweest op het kantoor, drie skype-vergaderingen gehad met verschillende mensen en daarna wat stukken uitgewerkt voor het OFEU-project, waarvan de aanvangsdatum snel nadert. Daarna kwam de baas hier, Filip, nog een praatje houden over Fractal en een aantal projecten. Erg interessant, maar ook wel een beetje vermoeiend na al dat vergaderen! Vanavond ga ik voor het eerst koken in het appartement. NICE. Gisteren is de Italiaanse intern gearriveerd en hij heeft beloofd Italiaans te koken vanavond. Ben benieuwd! Hij kon mijn Italiaanse Maffioso imitatie in ieder geval wel waarderen!

Het weer hier is bizar. Zat ik zaterdag en zondag nog ongeveer zonder jas in het zonnetje, regende het eergisteren de hele dag KNEITERhard. Op de momenten dat ik de heuvel op moest om thuis te komen, was er letterlijk een rivier van water die me tegemoet kwam, wat resulteerde in natte sokken, wel vier keer. Sinds gisteren sneeuwt het hier als een gek. Ondertussen ligt er al wel een 30cm aan sneeuw! Erg grappig, die wisselingen van weer. De kou is hier ook eindelijk. Overdag zo'n -2 en 's nachts uitschieters tot -9. Niet erg prettig wakker worden 's morgens. Daarom gebruik ik één van mijn oude truien als pyama. Scheelt heel veel blauwbekken in bed. Mams zal het hier nog zwaar krijgen, al heb ik gehoord dat het weer in maart alweer meer richting de zomer gaat, met uitschieters naar de 20 graden. Vanavond ga ik niet zoveel doen denk ik. Morgen een bezoekje aan de Nederlandse Faculteit brengen hier, misschien kan ik nog een soort van bijbaantje regelen. Taallessen krijg ik al van Tamara, zij wil Nederlands leren, en ik wil Servisch, komt dat even goed uit! Hopelijk is alles een beetje goed in Nederland!

Groetjes vanuit het koude Belgrado,

Wout

Even een mooi avondkiekje (=

Zonsondergang aan de Donau/Sava rivier na een prachtig zonnige dag (=

Panorama van Belgrado

Zima u Beogradu

De Amerikaanse Humvee

Dag 3
Tijd voor wat verkenning van de stad. Na een avondje rakija drinken in de plaatselijke studentenkroeg werd het vandaag tijd om de stad te verkennen. De stortregen/natte sneeuw heeft plaatsgemaakt voor geweldig zonnig (maar koud) weer, dus vertrok ik om 10 uur lopend van mijn appartement aan Ljube Didica naar het centrum van Belgrado, een wandeling van zo'n 15 minuten. Na het Tourist Office te hebben lastiggevallen met lastige Engelse vragen ben ik gewoon gaan lopen met een kaart in de broekzak. Allereerst een bezoek aan het beruchte, onneembare fort van Kalemegdan. Via de bekendste winkelstraat van Belgrado, Knez Mihailova, is het fort bijna niet te missen. Een groot 'park' met ergens in het midden het fort. Het fort kijkt uit op een samenkomst van rivieren; de Sava en de Donau. Een erg mooi gezicht! Na ongeveer een uur door het park te hebben gewandeld kwam ik bij het militaire museum, gevestigd in het fort zelf. Tot mijn grote verbazing trof ik een Amerikaanse Humvee aan bij de ingang, veroverd in de campagne van de JNA in Kosovo in 1999. Een erg grappig gezicht. Ook waren hier Duitse, Italiaanse, Poolse en Amerikaanse tanks en wapens te bewonderen. Een erg grappig gezicht, zo in de slotgracht van het fort.

St. Sava Kathedraal

Samenkomst van de Sava en Donau

Na een uur had ik het hier wel gezien. Na mijn telefoon elektronisch te hebben opgeladen met 300 dinars (ongeveer 3 euro) ben ik richting de Servische overheidsgebouwen gewandeld aan de Trg Nikole Pasica. Imposante gebouwen a la communistische stijl. Met een van de personen aanwezig heb ik afgesproken dat ik volgende week een rondleiding krijg in het voormalig Joegoslavische Parlement (nu Servisch Parlement). Een echte historische ervaring natuurlijk! Na een beetje te hebben rondgekeken bij deze gebouwen vond ik het tijd om cultureel te doen en ben ik richting de grootste Orthodoxe Kathedraal van de Balkan vertrokken; St. Sava. Met een mooie omweg via een typisch Servische koffiezaak en het 'Park van de Pionieren' was ik hier al vrij snel (goeie wandeling van 2,5 kilometer). Helaas wordt de St. Sava op dit moment  van binnen opgeknapt, dus veel Orthodox was er niet aan.

Op dit moment zit ik in een koffiezaakje genaamd: Sinatra's (ze draaien hier de hele middag Frank Sinatra...) Straks moet ik me nog gaan inschrijven bij de politie van Belgrado. Krijg een soort werkvergunning ofzo. Na drie maanden ben ik gedwongen het land even verlaten, om me vervolgens weer in te schrijven (HUH?!). Zal dan eventjes naar Bosnië moeten hoppen ofzo. En dan vinden ze het gek dat ze nog niet bij de Europese Unie zitten!

Mijn stage:

Het Servische Parlement (en voormalig Joegoslavisch Parlement)
Hier krijg ik volgende week een rondleiding!!!!

Voor de mensen die geïnteresseerd zijn in het werk dat ik hier doe: op dit moment houd ik me bezig met twee projecten. De ene heet Minority Economic Development; dit houdt in dat er een soort van wedstrijd wordt gehouden voor kleine boeren in Kosovo, die ieder een bedrijfsplan inleveren. Degenen met het beste bedrijfsplan (11 in de eerste ronde) krijgen een soort van prijs van 5000euro om hun plan te realiseren. Hiernaast ontvangen ze 50 uren aan 'overleg met verschillende experts'. Waarna ze hun bedrijf nog verder uitbreiden. Het tweede project en eigenlijk mijn hoofdproject is Our Future European Union. In dit project is het de bedoeling dat er zes personen per land (Servië, Kosovo en Nederland) meedoen. In het project is het de bedoeling dat ze met groepen van zes (2 NL, 2 Serviërs, 2 Kosovaren) onderzoek doen binnen een bepaald themagebied (de thema's: The Future of Multiculturalism: Identity Quest, Youth Political Participation: Youth as Consumers or Producers of Politics en Gender in European Perspective: Prospects and Thoughts). Dit onderzoek zal een vorm van citizen journalism zijn, dus met interviews, blogs, twitters etc. In maart komen deze mensen in Pristhina (Kosovo) bij elkaar voor een trainingsweek met lezingen, discussies en groepsoverleg. Daarna gaan ze allemaal weer naar hun eigen land om daar vergelijkend onderzoek uit te voeren, zodat er als het ware drie perspectieven ontstaan binnen ieder onderzoek. Aan het einde van dit jaar (na ongeveer zes maanden), zullen de groepen weer bij elkaar komen, dit keer in Belgrado (Servië), om de onderzoeken samen te laten smelten tot één research-paper per groep, om dit vervolgens te presenteren op een conferentie. Erg tof allemaal!

Verder heb  ik niet zoveel te melden vanuit Belgrado. Ik hoop snel weer een update te kunnen geven!

Do vedjenja!

Wout

Even wennen..

Daar is hij dan: mijn eerste blog vanuit het mooie, doch koude Servië. Gisteravond zette ik mijn eerste stappen op Servisch grondgebied en werd ik meteen ontvangen met een flinke vlaag natte sneeuw (de eerste dit jaar, is mij verteld). Na even te hebben moeten zoeken naar de juiste persoon met het juiste bordje (mijn naam in het Cyrillisch, jaja) kon ik naar het appartement worden gebracht. Het huis bevindt zich aan de rand van de oude stad van Belgrado (Stari Grad). Eenmaal binnen bleek al snel dat dit huis aan typische Balkankwalen lijdt (lees: er is geen CV, de helft van de lampen werkt niet en ook de WC en douche dienen op één bepaalde manier gebruikt te worden, omdat ze anders uit elkaar vallen/niet werken.) Verder is het appartement wel oké. Nu zit ik nog in één van de kleinste kamers (omdat die sneller te verwarmen zijn), maar eind deze week hoop ik te verhuizen naar een grotere kamer op de benedenverdieping, waar een soort van airconditioning is ingebouwd.

Na mijn spullen gedumpt te hebben in het huis ben ik samen met Olga (een studente die ook in het huis woont) de buurt ingetrokken voor een eerste verkenning van de omgeving. Ze wees me op een aantal toffe café's  (met internetverbinding) en de beste 'balkangrills' in de buurt. Al snel ben ik bij een kleine grill geëindigd op de hoek van de straat. Cevapcici (kleine worstjes) met aardappeltjes, brood en Montenegrijns bier; ik ben snel tevreden! Hierna ben ik toch maar even naar de buurtsuper gelopen om wat drinken te halen voor de avond. Helaas was er hier, zoals verwacht, niet heel veel keuze en heb ik de avond moeten doorbrengen met een fles water en wat brood, wat overigens prima te doen was. Gisteravond was verder wel een beetje saai, gezien ik erg vermoeid was en al vroeg mijn bed, en de series op mijn laptop, opgezocht heb.

Na een koude nacht met weinig dekens, veel kleren aan en een nieuwe omgeving ben ik vanmorgen om 9uur opgehaald door Ana (mijn coördinator hier bij Fractal). Samen zijn we naar het kantoor gelopen (op 5 min afstand) waar ik een soort van introductie heb gekregen op het werk dat hier gedaan wordt. Er is veel werk te doen; de NGO heeft teveel werk, in combinatie met een tekort aan mensen en financiën. Het werk dat ik moet doen is wel erg interessant. Ik werk mee aan een project waarin Nederlanders, Serviërs en Kosovaren in groepen onderzoeken opzetten naar verschillende subthema's binnen de hoofdthema's Multiculturalism, Youth Political Participation en Gender in a European Perspective, welke ze dan uitwerken in een onderzoek dat ergens aan het einde van dit jaar gepresenteerd wordt in Belgrado.

Nu moet ik stoppen met schrijven. Ik moet me zo inschrijven bij de politie (elke keer als ik naar het buitenland ga moet ik me opnieuw inschrijven, maar ook na drie maanden verblijf in Servië. Lekker vaag allemaal.) Ik hoop snel weer tijd te vinden om een nieuwe blog te schrijven en hier ook enkele toffe foto's toe te voegen!

Liefs,
W.